Yeniay, S. & Açık, F. Comparison of Turkish Language Curriculum (2019 and 2024 Education Model) in Terms of Evaluating Basic Language Skills
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The planned execution of Turkish language education is of paramount importance. Curricula serve as the fundamental guide, delineating the learning outcomes, textbook structure, and assessment systems of Turkish language education. Therefore, curricula must be structured to align with contemporary needs, foster quality, and enhance academic skills. The methods by which listening and speaking skills, which develop first in individuals, and reading and writing skills, acquired later in school, are imparted to students, and how these skills are assessed, are specified within Turkish language curricula. It is essential not only to equip students with fundamental language skills but also to determine the extent to which these skills are effectively acquired. The assessment approach for these fundamental language skills is also integrated into the curriculum. The rapid advancement of technology, the emergence of new concepts daily, and the constant evolution of the qualities required by individuals necessitate the revision of educational curricula. In this context, it is unrealistic to expect an educational curriculum to remain in effect for many years. The ever-changing conditions inherently mandate curriculum modifications. This study examines the 2019 Turkish Language Curriculum and the 2024 Turkish Language Curriculum in terms of the assessment of fundamental language skills.
Article Details
Section
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.
All published content is protected under the CC BY-NC-ND 4.0 license.
How to Cite
References
Atik, S., & Aykaç, N. (2019). Hayat bilgisi öğretim programlarının değerlendirilmesi (1926-2018). Trakya Eğitim Dergisi, 9(4), 708-722. https://doi.org/10.24315/tred.520314
Bedir, G. (2020). Program geliştirmede temel kavramlar ve aşamalar. H.G. Berkant (Ed.), Eğitimde program geliştirme kuramdan uygulama örneklerine içinde (s. 1 – 25). Anı Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi Yayıncılık.
Ceran, D. (2015). Türkçe öğretmeni adaylarının türkçe ders kitaplarına ilişkin metaforları. Uşak Üniversitesi̇ Sosyal Bilimler Dergisi̇, 8(3), 121-140. https://doi.org/10.12780/uusbd.32891
Ekiz, D. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri. Anı Yayıncılık.
Erkan, S., & Çoban, A. (2021). Ders kitaplarında yer alan yöresel özellikler. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 10(29), 315-345.
Given, L. M. (2021). 100 soruda nitel araştırma (A. Bakla & İ. Çakır, Çev.).Anı Yayıncılık.
Gorbin, J. M. & Strauss, A. (2007). Basics of qualitative research: techniques and procedures for developing grounded theory 3e. Sage Publications.
Göçer, A. (2010). İlköğretim Türkçe ders kitaplarının ölçme ve değerlendirme açısından incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (1), 197-210.
Gülden, B. (2019). Türkçe öğretim programlarının ve türkçe ders kitaplarının kültür aktarımı bağlamında somut olmayan kültürel miras ögeleri açısından incelenmesi. Doktora tezi, Gazi Üni̇versi̇tesi, Ankara.
Gündoğdu, K. (2015). Ölçülebilir öğrenme amaçlarının oluşturulması. E. Karip (Ed.), Ölçme ve değerlendirme içinde (s. 17 – 50). Pegem Akademi Yayıncılık.
Gürses, R. (2009). Dil öğretiminde ölçme ve değerlendirmenin yeri. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, 54 (2006/1) , 131-154.
Güven, M. (2021). Eğitim ve program geliştirmede temel kavramlar. S. Aslan & N.D. Şimşek (Ed.),Türkçe öğretmeninin rehberi: öğretim programı içinde (2-23). Anı Yayıncılık.
Kan, A. (2018). Ölçmenin temel kavramları. H. Atılgan (Ed.), Eğitimde ölçme ve değerlendirme içinde (s. 20 – 42). Anı Yayıncılık.
Karatay, H., & Dilekçi, A. (2019). Türkçe öğretmenlerinin dil becerilerini ölçme ve değerlendirme yeterlikleri. Milli Eğitim Dergisi, 48(1), 685-716.
Merriam, S. B. (2023). Nitel araştırma: desen ve uygulama için bir rehber (S. Turan, Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık.
Millî Eğitim Bakanlığı (2019). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Millî Eğitim Yayınları.
Millî Eğitim Bakanlığı (2024). Ortaokul türkçe dersi öğretim programı (5, 6, 7 ve 8. sınıflar) türkiye yüzyılı maarif modeli. Millî Eğitim Yayınları.
Millî Eğitim Bakanlığı (2024). Türkiye yüzyılı maarif modeli öğretim programları ortak metni. Millî Eğitim Yayınları.
Özcan, Y., & Baştuğ, M. (2024). Türkçe dersinde uygulanan yazı yazma etkinliklerinin incelenmesi. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 12(4), 74-88.
Richards, C.J. (2001). Curriculum development in language teaching. Cambridge Univesity Press.
Saltan, B. U. (2018). Özel ilkokul ve ortaokul bünyesinde bulunan program geliştirme servislerine ilişkin program geliştirme servisi çalışanları, öğretmenler ve idarecilerin görüşleri. Yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Sürer, A. G. (2020). Eğitimde dijitalleşme çağı. Kapadokya Eğitim Dergisi, 1(1), 28-34.
Yaşaroğlu, C. (2018). Ders kitapları ne söyler, öğrenciler ne anlar: ders kitapları görselleri hakkında bir değerlendirme. Katre International Human Studies Journal(5), 167-180.
Yıldırım, A. ve Şi̇mşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçki̇n Yayıncılık.
Young, R. (1999). Encyclopedia of language and education: research methods in language and education, edited by nancy h. hornberger, and p. corson, springer netherlands. proquest ebook central, http://ebookcentral.proquest.com/lib/gazi-ebooks/detail.action?docID=3566556. sayfasından erişilmiştir.